PİRHA – Sokakta ilk bulunduğunda kanatları, tüyleri, gagası bile yoktu. Şırıngayla beslendi. Pamuk serçeyi 4 yıldır yaşamının bir parçası haline getiren Melek Hanım, serçeyi İstanbul’dan Dersim’e getirerek Alevi ziyaretgahlarını dolaştırdı.
İnsanlığın en büyük başarılarından ve dönüm noktalarından biri de tarihte bitkileri ve hayvanları evcilleştirmesiyle başlayan süreçtir. Birçok canlının yaşamının varlığının günümüzde insana bağımlı hale gelmesi her ne kadar çeşitli bakış açılarından değerlendirilip zaman zaman eleştirilse de gelinen aşamada insanların yaşamında da aynı şekilde bu canlılarla koparılamayacak bir bağlılık oluşturduğu görülüyor.
Melek Hanım da dört yıl önce sokakta henüz kanatları, tüyleri, gagası olmayan serçeyi bularak onu kendi yaşamına, ailesine dahil etti.
“BİRBİRİMİZ OLMADAN YAPAMIYORUZ, ALIŞTIK”
Pamuk serçenin dostu Hanım, “İlk bulduğumda kanatları tüyleri, gagası bile yoktu. Şırıngayla besledim. Bir ay zorlandım sonra büyüdü. Sonra dilimden yemek yemeye başladı. Su istediği zaman gagasını gelip ağzımıza sokuyor. Şimdi rahat bir şekilde dolaşıyoruz. Bütün Alevi ziyaretlerine beraber gittik. Yanımdan hiç gitmiyor. Birbirimiz olmadan yapamıyoruz, alıştık birbirimize” İfadelerini kullandı.
“KAFESTE ÇOK KOYMUYORUZ, KAÇMIYOR”
Daha sonra bu dört yıl boyunca Pamuk serçenin ailenin bir parçası olduğunu belirten Hanım, “Beni annesi olarak kabul ediyor. Kafese çok fazla koymuyoruz. Kaçıp hiç gitmedi. Balkonda yemeğini yiyip, oyununu oynayıp eve giriyor. İsmini, duygularını biliyor. Sakız çiğniyor. Seslendiğimiz zaman bize cevap veriyor. Yani o bütünüyle bizim parçamız” diyerek sözlerini sonlandırdı.
PİRHA/DERSİM
Yoruma kapalı.