PİRHA-Sanatçı Ayfer Düzdaş’ın “Arguvan Kılamları-Kılomên Arxawûn” adlı albümü çıktı. Düzdaş albümünde il ve ilçe merkezlerinin yanı sıra 15’ten fazla köy ziyaretinde bulunmuş, 18 kaynak kişiden, yöreye ait 90’nın üzerinde Kürtçe/Kurmancî eser kayıt altına almış.
Sanatçı Ayfer Düzdaş’ın “Arguvan Kılamları-Kılomên Arxawûn” adlı albümü çıktı. Halk arasında Malatya “Arguvan Türküleri”, “Arguvan Ağzı”, “Arguvan Havası”, “Kilomên Arxawûn” olarak bilinen halk şarkılarının daha çok Kürtçe/Kurmancî olanlarını derleyen Ayfer Düzdaş, bir bölümünü bu albüm aracılığıyla kültür tarihimize bir armağan olarak kazandırıyor.
“GELECEK KUŞAKLARA SÖZLÜ TARİH ÇALIŞMASI OLARAK AKTARMIŞ OLACAK”
Albümün tanıtım yazısında şu ifadelere yer verildi:
“Ayfer Düzdaş, 2012 – 2014 yıllarında Malatya’nın Arguvan, Yazıhan, Kürecik, Hekimhan ilçeleri ve köylerinde yaptığı Kürtçe derlemelerin tamamını ise imkanlar ölçüsünde müzik severlerle buluşturmayı amaçlıyor. Sanatçı bu derleme çalışmalarını yaparken; il ve ilçe merkezlerinin yanı sıra 15’ten fazla köy ziyaretinde bulunmuş, 18 kaynak kişiden, yöreye ait 90’nın üzerinde Kürtçe/Kurmancî eser kayıt altına almış. Çoğu ilk kez gün yüzüne çıkan bu derlemeler ile yerelde saklı kalmış ama hinterlandı evrensel boyutlarda olan kültürel değerleri de kamusallaştırmış olacak. Ayfer Düzdaş bu çabasıyla, kaybolmakla yüz yüze kalan Arguvan Klamları’nı birer kültürel değer olarak müzik tarihine kazandırıyor. Böylece, kayıt altına aldığı bu kültürel değerleri, albüm ya da albümlerde toplayacak ve gelecek kuşaklara sözlü tarih çalışması olarak da aktarmış olacak.
“CEMLERDE SÖYLENEN DEYİŞLER ÖNEMLİ YER TUTMAKTADIR”
Arguvan ezgileri genellikle köy ve doğa toplumlarında sık görülen temalar ile örülüdür. Başat olan temalar ise sevda, gurbet, ölüm ve ayrılık üzerinedir. Yaşamın içinden beslenen ezgiler tarlada ot biçerken, yaylaya çıkarken, koyun otlatırken ve bir ölüm yaşandığında yakılan ağıtlarda bulur ifadesini. Arguvan ezgileri çoğunlukla ‘’Dede Makamı’’, ‘’Hüseyni’’, ‘’Uşak’’ ve ‘’Garip Hicaz’’ makamlarında söylenir. Malatya’da söylenen klamlar (türküler) hem uzun hava hem de kırık hava olarak karşımıza çıkar. Cemlerde semah dönülürken söylenen deyişler ve Duwaz-ı İmam’lar da önemli bir yer tutmaktadır. Yörede; Alevi felsefesinden kaynaklı deyiş, duvaz ve semah ezgilerine de sıkça rastlanır. ‘’Dede Makamı’’ olarak da ifade edilir. Fakat deyişlerin büyük bir kısmı asimilasyonun etkisiyle Türkçe söylenir olmuştur.
Yörede “Dede Makamı” olarak tanımlanan deyişler; üç telli Dede Sazı ile çalınır, on iki perdeli, tezenesiz çalım şekli olan pençe ya da şelpe adı verilen teknikle icra edilir. Malatya’da dede sazı dışında bağlama, cura, klarnet (Arapgir), keman (çok azdır), davul-zurna, kaval (Çobanlar kaval ve dilli düdük çalar) en çok görülen enstrümanlardır. Düğünlerde genelde davul-zurna ya da davul-klarnet çalınır.”
PİRHA / İSTANBUL
Yoruma kapalı.