(d. 1935, Ulalar, Erzincan – ö. 26 Nisan 2006, İstanbul)
Çiçek, babasını 1939 Erzincan depreminde yitirdi ve küçük yaşlarda rençberlik yapmaya başladı. Bu arada bağlamayı öğrendi ve cem toplantılarında kulağı Alevi deyişleri ve ezgileriyle doldu. İlkokul öğreniminden sonra maddi olanaksızlıklar sonucu öğrenimini sürdüremedi, ancak ağır yaşam şartlarına karşın müzikten hiç kopmadı.[2] Müzik aşkı ağır basınca İstanbul’a göç etti ve halk müziğinin önemli isimleriyle tanıştı. Askerden sonra TRT’nin açtığı sınavı kazanarak, Muzaffer Sarısözen döneminde TRT Ankara Radyosu’na ve Yurttan Sesler Korosu’na girdi. 35 yılı aşkın bir sürede 400’den fazla türküyü derleyerek geniş kitlelere ulaştırdı. TRT arşivlerinde 54 kaseti bulunan Ali Ekber Çiçek’in Türkiye’deki bütün türkücüler tarafından derlemeleri söylenmektedir. 2003 yılının başlarında TRT Belgesel Programlar Müdürlüğü tarafından Ali Ekber Çiçek’in hayatını anlatan Cahilden Uzak Dur, Kemale Yakın isimli belgesel çekilmiştir.
Başta “Haydar Haydar” olmak üzere Türk halk müziğine birçok unutulmaz türkü armağan eden bağlama sanatçısı ve derlemecidir. Kendisi gibi sanatçı olan Cemile Cevher Çiçek ile evli olan Ali Ekber Çiçek yakalandığı pankreas kanseri’nden kurtulamayarak, 2006 yılında, 71 yaşında hayata veda etti. Kabri Balıkesir’e bağlı Edremit’in Tahtakuşlar köyündedir.
Çiçek’ten derlenen bazı türküler[değiştir | kaynağı değiştir]
Haydar Haydar (Ondört Bin Yıl Gezdim Pervanelikte)
Böyle İkrarınan Böyle Yolunan
Bunca Olan Emeğimi
Derdim Çoktur Hangisine Yanayım
Ey Erenler Akıl Fikir Eyleyin
Gönül Gel Seninle Muhabbet Edelim
Gurbet Elde Bir Hal Geldi Başıma
Gurbet Elde Yadellerin Derdini
Gül Yüzlü Sevdiğim
Hazin Hazin Esen Seher Yelleri
İsmini Sevdiğim Saadetli Dostum
Nasıl Yar Diyeyim Ben Böyle Yare
Sarı Saçlı Yarim
Derlediği bazı türküler[değiştir | kaynağı değiştir]
Yolumuz Gurbete Düştü
Bir Güzeli Methedeyim
Çoktan Beri Yollarını Gözlerim
El Vurup Yaremi İncitme Tabib
Gönül Gel Varalım Gülşen Bağına
Şepke’nin Kavakları
Ağlama Gözlerim
Yoruma kapalı.