PİRHA- 96 yaşındaki Ayşe Şener, yıllarca cemlerde çalınan deyişlerin her bir dizesini hatırlıyor. Belleğinde canlı tuttuğu deyişler için Şener, “İnsanı var etmek için söylüyorum” diyor.
Ayşe Şener, Malatya’nın Kalekolluk köyünden 50 yıl önce İstanbul’a gelmiş.
Ayakta durmakta zorluk çeken ve destek ile yürüyen Şener 5 çocuğuyla birlikte Armutlu’da yaşıyor. Evinin bahçesinde sohbet ettiğimiz Şener, köyden kente yaşanan Aleviliğin nasıl değiştiğini anlattı.
Köylerinde yaşatılan Aleviliğin özünden kopmadığını düşünen Şener, “Köye dede gelirdi. Yalan söylemeyin, haram yemeyin, kimseye kötülükle bakmayın diye nasihatlar verilirdi. Biz de o yoldan gidiyorduk. Toplanıp deyiş çağırıyorduk (söylüyorduk). Ceme duruyor, semah dönüyorduk. İçinde sevgi olunca biri deyiş çaldığında insan hemen semaha dönmek istiyor” diyor.
10 yaşından bu yana cemlere giren Şener, şehre geldikten sonra geçim derdi, çocuklar derken çok fazla ilerleyen yaşında cemlere katılamamış.
Cemlerde söylenen deyişleri yaşamının bir parçası haline getiren Şener, anlamlarını da anlatarak deyişler okuyor bize. Şener, doğru yol, güzellik kavramları içeren deyişleri insanı var etmek için söylediğini dile getiriyor.
Şener, “Köyde kimse kimsenin kalbini ölse kıramazdı. İstanbul büyük şehir.” diyerek de Aleviliğin özünü giderek kaybettiğini belirtiyor.
Ayşe Şener, konuşmasının ardından çocukluğundan bu yana duyduğu deyişleri hatırlayabildiği kadarıyla söylüyor. Şener, deyişleri okurken anlamlarını da ifade etmeye çalışıyor.
PİRHA/İSTANBUL
Yoruma kapalı.