PİRHA- Adıyaman merkeze bağlı Gömükan köyünde tek odalı bir evde yaşayan Hanife Yorulmaz 70 yaşında. Hala yaşama tutunmak için 70 yaşından sonra öğrendiği el işi, kapı, duvar ve araçlar için yaptığı süsleri yapıyor. Yorulmaz, bu süsleri satarak geçimimi sağlamaya çalışıyor.
Daha çocukluğunu yaşamadan nişanlanan 7 çocuk annesi 77 yaşındaki Hanife Yorulmaz, genç yaşta eşini kaybettikten sonra büyük sıkıntılar yaşamasına rağmen 7 çocuğunu evlendirmiş. Bugün de 77 yaşında olan Yorulmaz, tek odalı bir evde bir dağ köyünde yaşıyor. Geçimini sağlamak için 70 yaşından sonra öğrendiği duvar ve kapı süsleri yaparak hayata tutunmaya çalışıyor.
77 yaşında tek başına bir odada ve dağ köyünde yaşamanın çok zor olduğunu ifade eden Hanife Yorulmaz, yaşamı boyunca yaşadığı acıları ve yoksulluğu anlatırken kelimelerin boğazında düğümlendiği anda söylediği Kürtçe ağıtlarla yüreğindeki acıları dile getiriyor.
“BABAM BENİ NİŞANLANDIRDIĞINDA ÇOCUKTUM”
“13 yaşında nişanlandım beni istemeye geldiklerinde çocuktum hiç bir şeyin farkında değildim. Nişanlımın kimsesi yoktu ve çok fakirdi, Malatya’ya çalışmaya gitti. Orada iki yıl kaldı daha sonra askere gitti iki yılda askerlik yaptı. Döndüğünde 17 yaşındaydım” diyen Hanife Yorulmaz şöyle devam etti:
“Düğün yapacak parası yoktu diye amcası oğlunun sünnet düğününde bizi de evlendirdiler. Evlendiğimde bir odalı evimiz ve bir yatağımız vardı. O dönem çok sıkıntılar yaşadık. Zamanla el işi yaptığım çoraplar ve halı yastıkların parası ile ihtiyaçlarımızı karşılamaya başladık. Daha sonra biriktirdiğimiz parayla koyun aldık. Katır sırtında zor şartlarda yaylaya giderek hayvancılıkla uğraştık. Burada sattığımız süt, peynir ve yoğurdun parası ile ihtiyaçlarımızı karşılamaya başladık. Durumumuz birazcık iyi oldu. Evliliğimizde 6 erkek ve 1 kız çocuğum oldu. İkisini evlendirdikten sonra eşimi kaybettim kadın başıma kaldı. Köyde kadın olmak ve yalnız olmak çok zordur. O zorluklara rağmen bütün çocuklarımı evlendirerek aile kurdum.”
“70 YAŞINDAN SONRA DUVAR VE KAPI SÜSÜ YAPMAYA BAŞLADIM”
“Çocuklarımı evlendirdikten sonra işsizlik sorunundan dolayı çocuklarım şehre göç etti. Bir oğlum ile tek başıma köyde kaldım” diyen Yorulmaz, “Şimdide yaşlı bir kadınım tek odalı bir evde tek başıma yaşıyorum. Bu da benim için çok zor. 70 yaşından sonra Adıyaman’da bir kadından öğrendiğim el işi kapı, duvar ve araçlar için yaptığım süsleri satarak geçimimi sağlamaya çalışıyorum. Yaptığım süslerin malzemesini Adıyaman’a gidip alıyorum. Her birini yapmak benim üç günümü alıyor. Ama son dönemler de her şeye gelen zam benim aldığım malzemeye de geldi. Bu yüzden emek verdiğim süslerden çok bir şey kazanmıyorum. Evde sıkılmamak için bunları yapıyorum azda olsa ihtiyaçlarımı da bunlarla karşılıyorum” dedi.
Mustafa YÜKSEL/ADIYAMAN
Yoruma kapalı.