PİRHA-Hatay Samandağ’da elinde reyhan, karanfil ve kızı Handan Karaca’nın gülen yüzlü fotoğrafıyla sesini duyurmaya çalışan bir anne, “Öldü mü, yaşıyor mu, bilmiyoruz. Dayanacak gücüm kalmadı. Yeter artık. Bulun kızımı. Her kapı çaldığında, kızım geldi diye kapıya koşuyorum. Bu çok zor bir acı. Sadece yaşayan bilir” diye konuştu.
6 Şubat’ta Maraş merkezli meydana gelen ve büyük yıkıma neden olan depremlerin birinci yıl dönümünde yaşamını kaybedenler anılıyor.
Maraş’ın Pazarcık ve Elbistan ilçelerinde meydana gelen 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremler, resmi rakamlara göre en az 53 bin kişinin ölümüne 100 binden fazla kişinin yaralandığı açıklanırken, kamuoyunda ölü sayısının 100 bini, yaralı sayısının 200 binin üzerinde olduğu ifade ediliyor.
Aynı zamanda 6 Şubat depremlerinin ardından kaybolan yurttaşlar konusunda tartışmalar sürüyor. Kaybolan yurttaşların durumunun araştırılmasına ilişkin muhalefet partileri Meclis’e araştırması talebinde bulunurken, AKP-MHP bu komisyonların kurulmasını reddediyor.
Yüzlerce yurttaşın deprem sonrası kayıp olduğu ailelerin kurduğu Deprem Mağdurları ve Kayıp Yakınlarıyla Dayanışma Derneği (DEMAK) 38’i çocuk olmak üzere 145 kişinin akıbetinin hala bilinmediğini belirtirken, iktidar yetkilileri “kayıp yoktur” açıklamasında bulunuyor.
Depremin ilk günden itibaren, hakkında arama ilanları verilen, refakatsiz kalan, koruyucu ailelere verilen, cemaat ve tarikatlara verildiği iddia edilen, kaçırılma ihtimali olan, devlet koruması altında bulunan, hayatını kaybetmiş ve kimsesizler mezarlığına defnedilen tüm kayıplar için depremin yıldönümünde bir çok kentte iktidara, “kayıplarımızın akıbetini açıklayın” çağrısı yapıldı.
“ÇOCUĞUM NEREDE?”
Hatay Samandağ’da elinde reyhan, karanfil ve kızı Handan Karaca’nın gülen yüzlü fotoğrafıyla, sesini duyurmaya çalışan gözü yaşlı bir anne, yaşadıklarını PİRHA‘ya anlattı.
Antakya Eğitim Araştırma Hastanesi’nde tedavi gördüğü sırada 6 Şubat depremlerine yakalanan Handan Karaca’nın akıbetine ilişkin bir yıldır haber alamayan anne Mehtap Karaca, bir yıldır her yerde aradıkları kızının akbıbetini öğrenemediğini belirterek, son olarak DNA örneği verdiklerini söyledi.
“Benim çocuğum nerede? Kızımı bulsunlar” diyerek iktidara seslenen Anne Karaca, “Öldü mü, yaşıyor mu, bilmiyoruz. Dayanacak gücüm kalmadı. 4 kez kalp krizi geçirdim. Yeter artık. Bulun kızımı. Her kapı çaldığında, kızım geldi diye kapıya koşuyorum. Bu çok zor bir acı. Sadece yaşayan bilir” dedi.
“KIZIM BULUNANA KADAR YAŞAMAK İSTİYORUM”
Yetkililerden bir yıldır sadece “bekleyin” cevabını aldıklarını söyleyen Anne Karaca, devletten sadece kayıplarının bulunmasını istediklerini ifade etti.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’a seslenen Anne Karaca, “Çocuklarımızı bulsunlar. Hatay’ı unuttular. Hatay’ı unutmasınlar. Bizim çocuklarımız sahipsiz değil. Devlet bunun hesabını verecek mi? Kızım bulunana kadar yaşamak istiyorum” diye konuştu.
Fatoş SARIKAYA-Diren KESER/SAMANDAĞ
Yoruma kapalı.