PİRHA- Çorum’da yaşları 65 ve üzeri olan Alevi yurttaşlar günlerinin büyük bir bölümünü cemevinde geçiriyor. Cemevinde öğlenleri kendileri için çıkan yemekleri yiyen yaşlılar gün boyu sohbet edip okudukları kitaplar hakkında konuşuyorlar. Eskiye daha bir özlem duyan yurttaşlar, “Tam Muaviye’nin devrine kaldık” diyor.
Haberin Videosu
Çorum Hacı Bektaş Veli Anadolu Kültür Vakfı Cemevi’nde her gün yaşlılar için yemek çıkıyor. Sabah saatlerinde gelen yaşlılar akşam saatlerine kadar burada vakit geçiriyor. Yaşları 75-90 arasında değişen bu yurttaşlar, günlerini cemevinde sohbet edip okudukları kitapları tartışarak geçiriyor.
Havalar soğuk olduğunda cemevinin içinde, sıcak olduğunda ise bahçesinde oturuyorlar.
Görüştüğümüzde havanın epey soğuk olmasından dolayı içeride sıralanmış yemeğin çıkmasını bekliyorlardı.
80 yaşındaki Dursun Yılmaz, “Sabah 9.00’da geliyoruz akşam 4.00’te gidiyoruz. Burada oturuyoruz, konuşuyoruz. Bazen kavga ediyoruz, günümüzü geçiriyoruz. Ocağımızı yakıyoruz. Öğlen de yemeğimizi veriyorlar. Buraya geliyoruz” diyerek gününü özetliyor.
23 yıl boyunca at arabası sürmüş Dursun amca, işini yıllarca severek yapmış.
Eskiden cemevleri olmadığı için ahırlarda, odalarda ibadetlerini gerçekleştirdiklerini de söyleyen Yılmaz, “Şimdi serbest korku yok en azından. Eski cemler nerede kaldı. Bizim köye 40 haneydi Kazıklıkaya. Dede geldiğimi hanede 15 gün dururdu. 3 kişi 5 kişi bir olur kurban keserdik. Şimdi o itikat nerede kaldı. Cemevimiz var hangimiz gelip kurban kesiyoruz?” diye de sitem ediyor.
SOHBET MUHABBET
Mehmet Şimşek de eski geleneklerini devam ettirememekten şikayetçi. “Konuşmak iyidir buraya gelince biraz açılıyoruz” diyor.
Yaşını nazar değer diye önce söylemeyen Rıza Akça 90’a yaklaşıyor diyor.
Akça, “Köydeyken sütçülük yapıyordum. Rençberlik. Çorum’a geldik fabrikaya girdik. Çalıştık amele olduk. Emekli olduk çıktık işte. Emekli olunca buralara gelmeye başladım. Muhabbet sohbet gün geçiyor. Evde usanıyoruz. Günlerimizi geçiyoruz işte” diye konuşuyor.
HEP BİR ESKİYE ÖZLEM
1937 doğumlu Garip Polat da zamanında köyde rençberlik yapmış.
“Oğlum burada ev yapınca Çorum merkeze geldik. Zamanımızı burada geçiriyoruz. Gelip arkadaşlarla sohbet ediyoruz. Akşam oldu mu eve gidiyoruz. Muhabbet ediyoruz” diyen Polat, yazın köyde kışın Çorum merkezde yaşıyor.
Alevilik kültürünün çok ağır olduğunu söyleyen Polat, “Eski zaman geçiyor. Yenilere anlatamıyoruz. Dedeler değişiyor. Eskiden bundan iyiydi” diyor.
OKUDUKLARI KİTAPLARI TARTIŞIYORLAR
89 yaşındaki Rıza Turan da cemevine gelip muhabbetin yanı sıra okudukları kitapları tartıştıklarını söylüyor. Turan, “Herkes okuduğu kitapları konuşuyor. Okuyup tartışıyoruz burada. Alevilik üzerine kitaplar okuyorlar. Şimdi ne dede ne dedelik yapıyorlar, ne talip ne taliplik. Yani biz kendimiz zamanında gördüğümüz için bize ağır geliyor. O kadar ağır geliyor ki bana ölüm versin de kurtulayım diyorum. Yolumuzu tarihimizi bıraktık. Eskiden bizim gücümüz yetmiyordu. Görgüyü bıraktık. Dedeler de üstümüze gelmiyor. Herkesin karnı doydu bıraktılar” ifadelerini kullanıyor.
“MUAVİYE’NİN DEVRİNE KALDIK”
Çorum Katliamı sırasında burada olduğunu söyleyen Turan, “Neler oldu neler? Millet tarlasını biçmeye cesaret edemiyordu kellesi çıkacak diye. Boyuna vurup kırıp öldürüyorlardı. Allah o günleri bir daha göstermesin. Şimdiki zaman da hiç hoşuma gitmiyor. Zaman çok kötü. Öyle bir zamana kaldık ki tam Muaviye’nin devrine kaldık” diyor.
Ekibin en yaşlısı 92 yaşında Durak Yılmaz da rençberlikten emekli olmuş. Aynı dertleri o da sıralıyor. Cemevinde böyle bir hizmetin veriliyor olmasından ise oldukça memnun.
Suay ABAK/ Sevim KAHRAMAN
ÇORUM
Yoruma kapalı.