PİRHA – Fotokolektif Atölye üyesi 23 fotoğrafçı, Ankara’da eski bir oteli sergi alanı olarak kullandı. “Kimlik” isimli sergide her fotoğrafçı kendisine tahsis edilen oda içerisinde çalışmalarını sergiledi.
Ankara Ulus’ta bulunan Tuna Otel fotoğrafçıların sergi mekanı haline dönüştürüldü. Her fotoğrafçı, çalışmalarını bir odada, mekanın niteliklerini de kullanarak sunuma hazırladı.
“Klasik, dayatılan sergileme alanlarının dışarısına çıktık” diyen Fotokolektif Atölye’nin kurucusu İsa Özdemir, otellerin de özgün kimlikleri olduğunun altını çizerek şunları söyledi:
“Fotoğraf sanatı ve felsefesi üzerine sunumlarımız, tartışmalarımız oluyor. ‘Kimlik’ zaten insanın varoluşu ile beraber ortaya çıkan en önemli sorunsal. Çağlar boyunca toplumdan toplama, insandan insana değişen bir kavram. Aynı zamanda kimlik, bütün sanat türlerinin de ağırlıklı olarak incelediği, konu ettiği bir kavram. Fotoğrafları otelde sergilememizden kaynaklı çok olumlu tepkiler aldık. Projemize otelci ne tepki verecek diye korku içerisindeydim. Geldik, ‘biz burada sergi açacağız’ dedik. ‘Ne sergisi filan…’ Sağ olsun çok anlayışlı çıktı işletmeci.”
2 Mart’ta açılışı yapılan ‘Kimlik’ adlı sergi 3 Mart’ta kapılarını kapatacak ancak fotoğraflar yeni mekanlarda da sergilenecek.
“BİR SİMİTÇİNİN DÜNYASINA ODAKLANDIM”
Fotokolektif üyelerinden Eda Korçak da internet ortamından topladığı fotoğraflar ile kolaj yaparak eserlerini sergide paylaştı. “Kent kimlikleri üzerinden karmaşa yaratarak kimlik sorgulamasını tercih ettim” diyen Kolçak, şöyle devam etti:
“Hiç fotoğraf çekmeden bir proje yürüttüm. Tamamen internetteki fotoğrafları kullandım. Çıkış noktamız aslında kimliği sorgulamaktı. Sonrasında da bunun Ankara’ya özgü bir mekanda olması ve kendi kimliğini ortaya koyabilen mekan olabilmesi çok önemliydi. Ben de bir simitçinin dünyasına odaklandım. Çalışmalarda gitmek isteyip de gidemediği yerlerin kendi hayalinde kartpostallara dökülmüş halleri var.”
“EN SAF KİMLİĞİMİZ OLAN EVLERİMİZE ODAKLANDIM”
Fotoğrafçı Arzu Eke ise insanların evdeki kimliği üzerinden hareket ettiğini belirterek “Hiç kimse kendi kimliğini, öz benliğini seçemiyor” dedi. Eke, kimliklerin tümüyle dayatılma sonucu alındığına vurgu yaparak şunları söyledi:
“Rollerle hayatınızı sürdürmeye devam çalışıyoruz. Ama evinize geldiğinizde en saf kimliğe giriyorsunuz. Kıyafet sonuçta en büyük simgelerden biri. Bunu da ortadan kaldırarak tenin özgürlüğü, onun kimliksizliği üstünden yorum yaptım. Dışarıdaki kimlik yorgunluğunuzu evin huzuru, sakinliği ile ancak sindirebileceğinizin yorumunu getirdim. Sonuçta hayat kimseye gül bahçesi vadetmiyor ve kendi gül bahçelerimizi yaratmamız lazım. Bunun da en önemli yerlerinden biri evimiz. Özellikle Ankara’nın eski kimliğini de çok güzel belgeleyen bir otel olarak burayı seçtik. Her odaların kendi kimliği var. Bununla kendi kimliğimizi yorumlayıp birleştirerek alternatif bir şey yaratmak istedik.”
“MARKALAR TOPLUMLARI AYRIŞTIRIYOR”
Aysel Altun ise Küresel sermayenin oluşturduğu kültürlere odaklanan bir fotoğrafçı. Markaların toplumları aynılaştırdığını söyleyen Altun, sergiye dair şunları aktardı:
“Yerel kültürler yok oluyor. Herkes aynı renkleri giyinip, aynı şeyleri yeyip, aynı arabaları kullanıyor. Ben kimliğe bu gözler bakıyorum. Otelin de bir kimliği var. Artık oteller de burası gibi değil. Sergiler genellikle otelde resepsiyon kısımda açılır biz ise odaları kullandık.”
Nevşehir’in ilçesi Hacıbektaş’ta bulunan annesinin evini konu edinen Leyla Beyazıt da eşyalar üzerinden yaşam tarzına odaklandı. Vefat eden annesinin kimliğini anlatan Beyazıt şöyle devam etti:
“Bir bölümde annemin kullandığı eşyalara odaklandım. Kapıdan girdikten sonra kullandığı eşyaları görüyoruz. Etrafa serpiştirilmiş değişik bir konsept… Buradaki daha önce yapılmış bir sergileme yöntemi değil. Odalar da çok alışık olduğumuz otel odaları değil. Bir fark yaratmak istedik. Geleneksel farklı bir ortamın dışında böyle mütevazı bir oteli tercih ettik.”
Eren GÜVEN – Cebrail ARSLAN /ANKARA
Yoruma kapalı.