İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG), 2017 İş Cinayetleri Raporu’nu açıkladı.Olağanüstü Hal (OHAL) ve Kanun Hükmünde Kararnameler (KHK) ile güvencesiz, esnek ve kuralsız çalışma koşullarının daha da ağırlaşıp yaygınlaştığının vurgulandığı rapora göre 2017 yılında en az 2 bin 6 işçi yaşamını yitirdi.
Raporda, AKP iktidarları döneminde iş cinayetlerinde yaklaşık 20 bin 500 işçinin yaşamını yitirdiği de belirtildi.
Raporda, yaşamını yitiren 2 bin 6 işçinin çalıştıkları işkolları, ölüm nedenleri, cinsiyetleri, yaş grupları ve şehirlere göre dağılımları ise şöyle:
- İşçilerden 116’sı kadın, 1890’ı erkek
- 18’i 15 yaş altında olmak üzere 60’ı çocuk işçi
- Çoğunluğu Suriyeli olmak üzere 88’i göçmen/mülteci işçi
- 230 işçi İstanbul’da, 93 işçi İzmir’de, 88 işçi Bursa’da, 79 işçi Antalya’da, 72 işçi Konya’da, 71 işçi Kocaeli’nde, 67 işçi Ankara’da, 65 işçi Manisa’da, 62 işçi Adana’da ve 52 işçi Denizli’de yaşamını yitirdi
- İşçilerin 453’ü inşaat, 385’i tarım, 272’si taşımacılık, 154’ü ticaret/büro, 116’sı metal, 93’ü madencilik, 89’u belediye ve 65’i enerji işkolunda çalışıyordu
- Ölüm nedenlerinin 446’sı trafik/servis kazası, 347’si ezilme/göçük, 317’si yüksekten düşme, 183’ü kalp krizi/beyin kanaması, 164’ü şiddet ve 135’i elektrik çarpmasıydı
- Metal, madencilik ve enerji işkollarında ölümler arttı
YAPILMASI GEREKENLER
İSİG, acil taleplerini ve atacakları adımları ise şöyle sıraladı:
“OHAL koşullarının devam etmesi için somut bir gerekçe yoktur. Aksine OHAL/KHK uygulaması işçi haklarına karşıt bir durumdur. Son bir buçuk yıl içinde işçi sağlığı alanına da bu durum yansımış ve işçi ölümleri yüzde 10 artış göstermiştir. Emek örgütleri ile dayanışma içinde OHAL’in kaldırılması talebi İSİG mücadelesi için de elzemdir.
“İSİG mücadelesinin merkezi sorunu işçi örgütlenmesidir. Alana dair veri üreten çalışmalarımızın geliştirilmesi ile sendikasız ve güvencesiz çalışmaya karşı mücadele pratiği birleştireceğiz. İşçilerin ölümünden başka işçilerin bütün yaşamını içeren bir işçi sağlığı politikası oluşturacağız.
“Ölen işçilerin yüzde 98’inin sendikasız olduğu bilinciyle; işyeri İSİG kurulları, çalışan temsilciliği ve genel olarak sendikal örgütlenme üzerindeki baskıların sona erdirilmesini savunarak örgütlenme özgürlüğü için mücadele edeceğiz.
“Meslek hastalıklarına daha çok dikkat çekmeyi ve bu noktada genel, sektörel, havza ve işyeri çapında adımlar atmayı hedefleyeceğiz.
“İstanbul ve Kocaeli dışında İzmir, Ankara ve Bursa gibi şehirlerde de İSİG Meclislerinin oluşturularak kentlere özgü politikaların geliştirilmesi mücadelesinde de yer alacağız. 6-4-10 Mayıs İSİG Haftası’na alternatif olarak 22-28 Nisan’ın İSİG Haftası olarak ilan edilmesi, yani devletin ve sermayenin değil işçi sınıfının güncel taleplerinin bütünsel olarak ifade edilme kürsülerinin oluşturması için çalışacağız.”
Yoruma kapalı.