DAD Ankara Şubesi Hakk’a yürüyüşünün 15. yılında Fırik Dedeyi andı

PİRHA-Hakk’a yürüyüşünün 15’inci yıldönümünde Derviş Cemal Ocağı pirlerinden Fırik Dedeyi yazılı bir açıklama ile anan DAD Ankara Şubesi Ana Fatma Cemevi, “Hakka yürüyen insan-ı kamillerimizin hatırası önünde özümüz dardadır” dedi.

Demokratik Alevi Dernekleri (DAD) Ankara Şubesi Ana Fatma Cemevi, 10 Temmuz 2007 tarihinde Dersim Ovacık’ta Hakk’a yürüyen Fırik Dede için yazılı bir açıklama yayımladı. Hakk’a yürüyüşünün 15’inci yılında yapılan açıklamada “Hakka yürüyen insan-ı kamillerimizin hatırası önünde özümüz dardadır” denildi.

“ACISI DA GÖZYAŞLARI DA HİÇ DİNMEDİ”

Açıklamanın tamamı şu şekilde:

“Dersim Ovacık’ta yaşayan, sözlü geleneğin son temsilcilerinden, Derviş Cemal pirlerinden Fırik Dede, 10 Temmuz 2007 yılında, 106 yaşında hakka yürüdü.

1980 askeri darbe günlerinde; Ovacık’ta abisinin gözleri önünde ağaca bağlanıp, işkence yapılarak Kulaksız yüzbaşı tarafından diri diri yakılan Behzat Fırik’in de babasıdır. O günden beri, oğlunun acısıyla yas tutan Fırik Dede, sakallarını bir daha kesmedi, acısı da gözyaşları da hiç dinmedi ve bir daha hiç konuşmadı.

“BİL Kİ OĞUL BÜTÜN KARANLIKLAR KÖTÜDÜR”

“Bütün ziyaretler ve diyarlar bize küstüler…

Başımıza geleni sorma oğul, bir karanlık dönemdi. Yaşadığımız harami sofralarında yer kapma yarışına girdiğimiz gün zaten kaybetmiştik her şeyi. Cellâda kılavuz olma halimizi evliyalarımızda kabul etmemişti. Kabul etmediği içindir ki bize gidin ne haliniz varsa görün demişlerdi.

Bil ki oğul bütün karanlıklar kötüdür. Ömrüm boyunca şafağa secde etmem bu sebepledir. Çünkü seherin vakti ilk ışığın habercisidir ve bil ki ışıkta leke yoktur. Bilir misin oğul toprak evlerimizin kapısı neden hep güneşe açılır Sence bu bir tesadüf müdür?

“DERSİM’İN TILSIMINI BİZ BOZDUK OĞUL”

Unutma ki Dersimin bütün ulu ağaçları gövdelerinde bize yer açmıştı, dağlarımızsa mazlumun sığınma evleriydi. Onların kerametinden bir gün olsun şüpheye düşmedim. Ama gel gör ki her sabah kapımızın eşiğini ısıtan o yüce varlığa önce biz sırtımızı döndük sonrada yol ve erkânı kaybettik. Unutma ki harami sofralarındaki kan lokmasını biz hazmettik ama onlar asla hazmetmedi. Kendi gerçeğine hep sadık kaldılar kısacası. Dersimin tılsımını biz bozduk oğul ve bedelini de ağır ödedik şimdi anlıyor musun neden küstüğümü!”

Hakka yürüyen insan-ı kamillerimizin hatırası önünde özümüz dardadır. Aşk ile”

PİRHA / ANKARA