Beyaz tülbentliler 5 gündür Meclis’te oturma eyleminde

Cezaevlerinde süren açlık grevi ve ölüm oruçlarına dikkat çekmek amacıyla sokaklarda olan tutuklu annelerinin beyaz tülbentleri eylemlerin sembolü haline dönüştü. Gebze, Bakırköy, Diyarbakır, Kızıltepe, Silopi, Urfa ve daha birçok yerde cezaevleri kapısında uğradıkları polis şiddetine rağmen tutukluların sesine ses olmaya çalışan anneler, eylemlerini Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne (TBMM) taşıdı.

Diyarbakır, Mardin, Batman, Siirt, Van gibi illerden gelen 21 anne, Meclis’te HDP’nin Grup Toplantı Salonu’nda eylemlerini 5 gündür sürdürüyor. Bu salonda uyuyan anneler, iftarını burada açıyor, burada sahura kalkıyorlar. Sabah saat 07:00’de kalkan anneler tüm gününü bu salonda geçiriyor.  Sabah ilk iş olarak haberlere göz atan anneler, gazete ve ajanslarda iyi bir haber arıyor. Bir anne “Televizyonu ilk açtığımızda, ilk gelen telefonda ya da kapı açıldığında güzel bir haber gelir diye heyecanlanıyoruz, umut ediyoruz” diyor.

Toplantı masasının etrafında oturan anneler gün içerisinde vakitlerini birbirleriyle ve kendilerini ziyarete gelen HDP’li milletvekilleriyle sohbet ederken, bir gözleriyle de karşılarında bulunan televizyondaki haberleri izliyorlar. Kendileri gibi sokakta ve cezaevi kapılarında eylemde olan diğer anneleri de gün içinde takip eden anneler, polis şiddeti karşısında dehşete düşüyorlar. Siverek Cezaevi’nde 1 Mart’tan bu yana açlık grevinde olan kardeşi Taha Yaşar ile Urfa Cezaevi’nde açlık grevinde olan Selman Büyüktop’un annesi Hamide Büyüktop, annelere dönük saldırıyı izlediğinde “Onların zulmü varsa bizim de Allah’ımız” var diyerek kendisini sakinleştiriyor. Bir başka anne ise, polis şiddetini ellerini açarak havar ediyor.

Anneler, sohbet aralarında Kürtçe ağıtlar yakmaktan da geri durmuyor. “ Zindanlar” üzerine doğaçlama ağıtların söylendiği sırada duygusal anlar yaşanıyor. Gözyaşlarını tutulmadığı anlarda, “Bijî berxwedana zindana” sloganı yükseliyor. Bir yanda da dua edenler…

Onları bir araya getiren, acıları, sevinçleri, mücadeleleri ve direnişleri beyaz tülbentleriyle sembolleşti. Annelerden biri, televizyonda izlediği haberde annelerin eylemlerinin “Beyaz tülbentliler hareketi” şeklinde verilmesini gülerek izliyor.

Diyarbakır D Tipi Cezaevi’nde 1 Mart’tan bu yana açlık grevinde olan Aziz Tufan’ın annesi Yesure Tufan’ın, 7 de yeğeni farklı cezaevlerinde farklı tarihlerde süresiz dönüşümsüz açlık grevinde. Yesure Tufan, “Size Meclis’ten mektup yazıyorum” cümlesiyle başlayan mektuplarını oğlu ve yeğenlerine moral veriyor. Tufan, 1990 yılında yaşadığı Lice merkezde yapılan operasyonlarda helikopterlerden açılan ateşler sonucu korku ve panik nedeniyle yaşadığı iki hamilelik sürecinde 3 çocuğunu düşük sonucu kaybediyor. Tufan, “90’larda benim üç bebeğimi devlet öldürdü. 8 aylık olan ikiz bebeklerim, ve 7 aylık olan bir bebeğim. Şimdi de bir oğlum açlık grevinde. Her gün eriyor bedeni” diyerek yaşamını özetliyor. “Kürtlerin hayatı roman” diyen Tufan, açlık grevi sonuçlanıncaya kadar Lice’de ki evinin kapısının kilidini açmayacağını söylüyor.

Diyarbakır D Tipi Cezaevi’nde 1 Mart’tan itibaren açlık grevinde olan Mazlum Demir’in annesi Feride Demir de, Meclis’e gelmeden önce “Diyarbakır’da sokaklarda sesimizi duyurmaya çalıştık, duyulmadı, şimdi de Meclis’te duyuracağız” diyerek, açlık grevleriyle ilgili hükümetin acilen adım atmasını istiyor. Anne Demir, “Artık saniyeler bizim için önemli, kaybedecek vaktimiz yok” diyerek çağrısını yineledi. Oğlunun 13 kilo verdiğini anlatan anne Demir, “Ben evde yemek yapmıyordum artık. Bir umutla geldik, umudumuz hiç bitmedi, Berxgxwedan jiyane” diye bitiriyor cümlesini.

Mardin Kızıltepe’de açlık grevlerine dikkat çekmek için yapılan bir açıklamada polisin yerlerde sürüklediği ve darp ettiği Havlet Öncü’de Meclis’te. Öncü, “Biz mücadelemizden asla vazgeçmeyeceğiz” diyerek bir an önce açlık grevindeki tutukluların talebinin karşılanmasını istedi.

Türkiye cezaevlerinde ilk defa bu kadar kitlesel açlık grevi eylemi yapılırken, anneler de Meclis’teki oturma eylemleriyle bir ilki gerçekleştiriyor.